Muhterem Müslümanlar!
Okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Şüphesiz biz insanı en güzel biçimde yarattık.”[１]
Evet değerli kardeşlerim! İnsan, eşref-i mahlûkattır. Yaratılmışların en şereflisi ve en mükemmelidir.
İmtihan için yaratıldığımız bu dünyada nasıl ki engelsiz olmak bir üstünlük sebebi değilse, engelli olmak da bir eksiklik veya kusur değildir. Önemli olan, ruh ve gönüllerimizin engelli olmamasıdır. Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.s) bir hadisinde şöyle buyurmaktadır: “Allah sizin bedenlerinize ve dış görünüşlerinize değil, kalplerinize bakar.”[２]
Kıymetli Müslümanlar!
Allah Resûlü (s.a.s), engellilere ayrı bir değer vermiş ve onlarla bizzat ilgilenmiştir. Sabır ve sebatla karşılanan engelliliğin cennet vesilesi olduğunu haber vermiştir.[３] Engellilere öğretmenlik, müezzinlik, Medine dışına çıktığında şehrin idaresine vekil bırakmak gibi çok önemli görevler vermiştir.
Değerli Müminler!
Bugün hepimize düşen, engelli kardeşlerimizi doğru anlamak ve onlara saygı göstermektir. Sorunlarına ortak olmak, hayatlarını kolaylaştırmaktır. Bütün imkânlardan faydalanabilmeleri için seferber olmaktır. Kardeşlerimizi üzecek sözlerden, hayatlarını zorlaştıracak davranışlardan kaçınmaktır. Hutbemi Resûl-i Ekrem (s.a.s)’in şu nasihatiyle bitiriyorum: “Görme engelli bir insana yol göstermen sadakadır. Güçsüz birine yardım etmen sadakadır. Konuşmakta güçlük çekenin meramını ifade etmen sadakadır.”[４]
[１] Tîn, 95/4.
[２] Müslim, Birr, 33.
[３] Buhârî, Merdâ, 7.
[４] İbn Hanbel, V, 152.
TOKYO CAMİİ CUMA HUTBESİ “ENGELLERİ HEP BİRLİKTE VE SEVGİYLE AŞALIM UZAK “.(PDF)